چندروزی است که در مواجهه با برخی از این طرفداران عرفان نشری صوفی گرا مناظراتی داشتم و از سالوس بودن و موذی بودن آنها تعجب کردم. خطر اینها از آقای سُها که نقد قرآن را نوشته کمتر نیست بلکه حتی بیشتر است؛ زیرا جبهه او که قرآن را نقد می کند مشخص است اما نفاق این طر مشخص نیست و بسیار هم حرفهای فریبنده ای دارند که جوانان را به قهقرا می برند اما به مرور. همه اینها هم به سبب برخی تقریرات صوفیانه است که بعضی از این افراد در لباس عالم دینی انجام داده اند. در مشهد  بعد از رورد یکی از مبلسین به لباس روحانیت که اهل تهران بود و در نجف درس خوانده و مدتی هم شاگر آیت الله خویی بوده و سپس در مشهد ساکن شده، ضربه خطرناکی به حتی برخی طلاب زده و می زند. فساد عقیدتی این طیف محرز است و کفریاتی که در برخی از کتابهای خود به ویژه کتابی که درباره یکی از سادات عراقی نوشته اند، انسان را به شگفت می آورد: او خود را خدا یا متحد با خدا دانسته که اگر هم حادث بوده الان دیگر به قدیم بودن تبدیل شده است.

او در کتابش چنین جملاتی نقل می کند و بنده فقط برای عقلا، در حد اشارت گفتم و از این جملات اشاره کافی برای اهل تحقیق به دست می آید:

«بسم الله الرّحمن الرّحیم السَّلامُ عَلَی سَیِّدی وَ مَوْلایَ السَّیِّدِ السَّنَد السَّیِّد مُحَمّد حُسَیْن. اللَهُمَّ أنْتَ السَّلامُ وَ مِنْکَ السَّلامُ وَ إلَیْکَ السَّلامُ! قالَ …: یا مَنْ هُوَ أنا، وَ أنا هُوَ؛ لا فَرْقَ بَیْنَ إنّیَّتی وَ هُویَّتِکَ إلّا الْحُدوثُ وَ الْقِدَمُ. وَ قالَ: أما تَرَی أنَّ رَبّی وَ ضَرَبَ قَدَمَهُ فی حَدَثی أیْ حُدوثی حَتَّی اسْتَهْلَکَ حُدوثی فَلَمْ یَبْقَ إلّا صِفَةُ الْقِدَمِ، فَلَمْ یَبْقَ لی إلّا صِفَةُ الْقَدیمِ، وَ نَطَقَنی فی تِلْکَ الصِّفَةِ وَ الْخَلْقُ کُلُّهُمْ أحْداثٌ یَنْطِقونَ عَنِ الْحُدوثِ. (روح مجرد ص 536)

به نقل از سایت دانشگاه معارف اسلامی، دکتر کامران اویسی به عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه در سال 98 انتخاب شدند.

به لطف الهی دکتر کامران اویسی همراه با خانم ثریا سقا دانش آموخته مقطع ارشد مدرسی معارف قرآن و حدیث دانشگاه معارف اسلامی در تاریخ 13/9/99 به صورت مجازی و از طریق ویدئو کنفرانس به ارائه مقاله مشترک خود به زبان انگلیسی با عنوان "یادگیری معارف دینی در بستر شهر هوشمند" را در کنفرانس بین المللی شهر هوشمند ارائه دادند. این کنفرانس توسط دانشگاه بخارست رومانی و با حضور اساتید و پژوهشگران مختلف دنیا برگزار گردید. در این مقاله آمده است که یادگیری به معنای انباشتن، تفکر کردن و استفاده از دانش، مهارت و نگره‌های پیچیده است و پیشرفت تکنولوژی های ارتباطی در اواخر قرن بیستم طلیعه تحولاتی شگرف در تمامی شئون زندگی بشر بودند. یکی از مفاهیمی که متاثر از پیشرفت های تکنولوژیک ارتباطی دچار تحول شده است، مفهوم شهر است. این تکنولوژی های نوین به شهر این امکان را داده اند که از جغرافیای فیزیکی و از گستره ی مناسبات محلی خود خارج شده و وارد یک میدان و یک جغرافیای جدید شود. بر این اساس شهر هم همچون دیگر حوزه ها این امکان را یافته است که مجازی یا هوشمند شود. شهر هوشمند به عنوان روشی نوین در جهت حل بسیاری از مشکلات آموزشی مطرح می گردد. این مقاله به روش کتابخانه‌ای و اسنادی به تحلیل یادگیری معارف دینی در بستر شهر هوشمند پرداخته است. دستاوردها و نتایج این پژوهش عبارتند از گسترش محیط های دوستانه، تغییر الگوی آموزش، ارتقای کیفیت آموزش‌های رسمی و غیر رسمی.