به یاد دوست

نصیری اضافه کرد: اینکه سوره حمد، معادل کل قرآن و توحید با سه یا چهار بار خواندن معادل ختم کل آن می‌شود به دلیل این هویت است؛ این هویت هم شامل مؤلفه‌های گزینش بهترین محتوا، تنظیم برترین محتوا، گزینش برترین مدخل، برترین واژه‌ها، گزینش کوتاه‌ترین و رساترین ترکیب، گزینش برترین آرایه‌های ادبی و گفتاری و برخورداری از ویژگی‌های متافیزیکال و ماورایی است. با در نظر گرفتن این توضیحات اگر خداوند فقط شروع هر سوره یعنی با بسمله تحدی می‌کرد، هم کسی یارای مقابله با قرآن نبود زیرا بزرگترین سیاستمداران و سخنوران هم در عربی و انگلیسی سخن خود را با بسمک اللهم و ladies and gentlemen آغاز می‌کنند و چیزی غیر از این برای ارائه ندارند.
وی با اشاره به استدلالات این گروه برای اثبات این نظریه، افزود: اعتقاد به فقدان برتری گفتاری قرآن بر سخنان دیگر، تلازم میان توان ارائه مفردات با ارائه ترکیبات همچنین باور به این تفکر که دشوار است، اثبات کنیم سوره‌های کوتاه قرآن فرابشری باشد سبب شده تا قائل به نظریه صرفه شوند و این در حالی است که مثلا زمخشری در یک رساله، 16 وجه از اعجاز را تنها برای سوره کوثر بیان کرده است لذا نباید کوتاهی سوره را نشانه سادگی آن بدانیم؛ دلیل دیگر آنها هم این است که برخی از صحابه در تشخیص گفتار قرآنی تردید داشتند، مثلا ابن مسعود، معوذتین را از مصحفش حذف کرده است. که جا دارد بگویم اینها گزاره تاریخی است و کسی نداریم بگوید من این مصحف را دیده‌ام، ضمن اینکه او می‌گفت این دو سوره چون خیلی مشهور است، دلیل ندارد آن را در مصحف بیاوریم؛ یا مثلا سروش می‌گوید: سوره تبت چه چیزی برای اعجاز دارد؟ در حالی که حداقل دو خبر غیبی یعنی جهنمی بودن ابولهب و همسرش در آن وجود دارد.
نصیری تصریح کرد: مسئله دیگر اینکه اگر کسی می‌توانست سخنی شبیه قرآن بیاورد، قطعا می‌آورد و برخی آورده‌اند، ولی آنقدر سخیف است که خودشان به آن خندیده‌اند، همچنین اگر سیدمرتضی بر صرفه تاکید کند مفهوم تحدی، فروپاشیده می‌شود، زیرا هنر این نیست که ما دست و بال کسی را ببندیم و بگوییم بیا تحدی کن.
مخالفت نظریه صرفه با واقعیات بیرونی
بنیانگذار مؤسسه معارف وحی و خرد در ذکر سایر دلایل رد نظریه صرفه با بیان اینکه همچنین معاصران قرآن به فصاحت و بلاغت قرآن اعتراف کرده‌اند، افزود: ما به سید می‌گوییم شما می‌گویید خداوند اراده تحدی‌گران را سلب کرده است؛ اگر این طور است چرا در طول تاریخ کسانی مانند مسیلمه کذاب و حتی در دوره ما عده‌ای سوره‌های مزخرف و سستی را آورده‌اند، یعنی اینها به میدان آمده‌اند و اگر خدا سلب اراده از آنها کرده بود این کار نباید واقع می‌شد. همچنین شما که از صرفه دفاع می‌کنید، قرآن را سست جلوه می‌دهید همچنین آیا معاصران نزول اساسا به سمت صرفه رفته‌اند؟ تاریخ بیانگر آن است که صرفه در قرون بعدی پدید آمد.
استاد نصیری با تاکید بر اینکه مرز تحدی سوره است و سیدمرتضی به این مسئله توجه لازم را نداشته است، گفت: نباید اعجاز را بر سر یک موضوع منحصر کنیم بیان نظریاتی مانند اعجاز علمی، لفظی و موسیقی و ادبی صرف درست نیست؛ معتقدم اگر چند مؤلفه ذکر شده برای اعجاز سوره را در نظر بگیریم، هیچ‌کس قدرت تحدی با قرآن را در حد بسمله هم ندارد.
وی افزود: مضاف بر دلایل ذکر شده در رد نظریه صرفه، سیدقطب گفته است که من در کشتی و در جمع افراد غیر مسلمان سخنرانی کردم و در لابلای آن از آیات قرآن استفاده می‌کردم، برخی چنان مجذوب قرآن شدند که تحول روحی یافتند؛ یا رژی بلاشر می‌گوید: اروپائیانی که با قرآن انس دارند، تحت تاثیر زیبایی آواز قرآن قرار گرفته‌اند، بدون آنکه در ابتدا معنای آیات را بفهمند؛ گویا قرآن مانند میدان مغناطیسی انسان را جذب می‌کند.
استاد نصیری با بیان اینکه ما به سیدمرتضی احترام می‌گذاریم و ایشان یکی از استوانه‌های شیعه هست، ولی ای کاش معتقد به این نظریه نبود، اظهار کرد: بیشترین دفاع ایشان در نظریه صرفه در الموضح بیان شده است؛ ایشان گفته که هرکسی که به فکر این کار افتاده همان لحظه‌ای که می‌خواهد، اقدام کند دانش از او سلب می‌شود؛ زیرا دانش هم فیض است و اگر نرسد از او سلب شده است؛ که به نظر بنده این توجیه هم مخالف واقع است و هم اینکه این چه روشی است که خدا از یکطرف تحدی کند و از طرف دیگر با قدرت خود دانش تحدی‌گران را سلب کند؟ درست مانند اینکه پهلوانی از همه پهلوانان دیگر دعوت به مبارزه کند، ولی به روشی قبل از مبارزه قدرت آنها را از کار بیندازد؛ آیا این مبارزه واقعی است؟ آیا چنین استدلالی متناسب با شأن و جایگاه خداوند علیم، حکیم، مقتدر و عزیز هست؟

منبع: ایکنا
کد خبر: 3942639
تاریخ انتشار: 02 دی 1399 - 16:13