به یاد دوست

ایشان همانطور که گفته شد مانند دیگر معصومین، بدنشان با بدن ما فرق دارد و مال یک عالم دیگر است یعنی ملکوت. بدن آنها در مرتبه روح ما قرار دارد و عوارض دنیای خورده تا ما بتوانیم آنها را ببینیم و استفاده کنیم و خدای ناکرده آزار دهیم و ...

پیامبر در این نشئه دارای بدن ملکوتی است که عوارض دنیایی خورده و توان این را ندارد که بدن نورانی حضرت زهرا را یک پارچه بگیرد و به خدیجه دهد. گرچه در عالم ملکوت  وجود ملکوتی ایشان اشد و افضل از وجود ملکوتی حضرت زهرا است ولی در این نشئه باید وجود بدن اصلی و نورانی حضرت زهرا را در چند نوبت و به تدریج دریافت کند تا به مرور عوارض دنیایی زده شود.

ابتدا در شب معراج او را بالا می برند و از درخت طوبی به او می دهند و میل می فرماید و سریعا به خدیجه انتقال می دهاد. یک بار برایش میوه هایی ماند خرما و انگور و امثال آن میاورند تا تناول کند و سریع به خدیجه انتقال دهد. یک بار هم قسمت دیگر آن بدن اصلی نورانی را جبرئیلی که نوک پرهایش قوم لوط را از جا کند می آورد در قالب یک سیب که خود جبرئیل تحمل ندارد و عرق می کند و در روایت است که عرق جبرئیل روی سیب مالیده شده بود. پیامبر آن را شکافت و نوری از آن بیرون آمد که پیامبر به فزع افتاد البته باز توجه کنید که پیامبر در این نشئه با دیدن نور وجودی زهرا فزع می کند. و تحمل نمی تواند بکند و جبرئیل از طرف خدا دستور می دهد که آنرا بخورد و باز سریع به خدیجه انتقال دهد و یکبار هم سه ملک مقرب یعنی جبرئیل و اسرافیل و میکائیل قسمت دیگر آن بدن نورانی را به پیامبر دادند. عزرائیل نبود زیرا ایشان وظیفه اش حول مرگ می چرخد نه حیات. این است قسمتی از خلقت بدنی حضرت زهرا. که باید تدریجی به پیامبر و محور هستی اعطا شود و به تبع اوف خدیجه دریافت کند. واقعا لیلة القدر است زهرا. و ما ادراک ما لیلة القدر؟

در تایید عرایضم می بینیم که همیشه در انعقاد نطفه 14 معصوم، عجایبی در کار است مثلا همیشه میوه و خوراک بهشتی برای والدینشان قبل از انعقاد و مقاربت آورده شده است. مثلا حضرت ابوطالب، در دیدار  با مثرم بن دعیب بن شیتقام، از ایشان غذای بهشتی می خواهد و سپسطفه مطهره امیرالمونین شکل می گیرد. اما این برای سه پسر دیگر ابوطالب یعنی طالب، جعفر، عقیل پیش نمی آید.

طبق روایات خلقت ائمه بدن آنها در مرتبه روح ما قرار دارد. یعنی همانگونه که روح ما از ملکوت است. بدن آنها البته ماده اولیه اش، از عالم ملکوت است و هر قدرتی روح ما دارد بدن آنها هم دارد. البته فقط 14 معصوم اینگونه اند. این ماده اولیه ملکوتی روحانی، عوارض دنیویه خورده لذا مانند ما درد و مرض و لذت ....دارند.این است معنای زیارت جامعه کبیره که:

اجسادکم فی الاجساد وارواحکم فی الارواح

وگرنه جسم و روح ما هم بین اجساد و ارواح است.معنایش این است که جسد شما آل محمد، بر جسدها محیط است و ارواحتان هم بر ارواح محیط و قیوم است به قیومیت خدا. فیویّت ( از کلمه فی گرفته شده) یعنی اینکه نور در لامپ است اما داخل لامپ نیست بلکه احاطه به لامپ دارد تمام لامپ را پر کرده و از آن بیرون هم زده و نور لامپ بالاتر از این است که در وسط و داخل لامپ باشد بلکه لامپ در داخل نور است.

بین روح و بدن باید تناسب باشد. رخش می باید تن رستم کشد.

برای روح های ضعیف ما همین بدن خوب است. بدن هم مرکوب روح است. بنده بنده و امثال من، مرکوب روح پیغمبر نمی شود و بدن اصلی پیغمبر مرکوب روح من نمی شود. آن روحی که " اول ما خلق الله" است.