به یاد دوست

عجیب است این حسادت ها و این تعصب ها که در میان علمای عامه نسبت به شیعه گاهی در تاریخ قدیم و به ویژه معاصر دیده می شود. قاضی نور الله شوشتری درباره حسد می نویسد: «عادة الله جاری شده که هر کس به مرتبه عالی از فضل آراسته گردد، به موجب کلام ملک علّام که: [أم یَحسُدُونَ النّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللهُ مِن فَضلِهِ] از اهل زمانه که خود ارزنی نمی ارزد، به او حسد می ورزد، خصوصاً که عداوت دینی علاوه آن باشد».  به همین علّت عالمان حسود دربار سلطان اکبر شاه همواره درصدد بودند تا روزی قاضی نور الله را از چشم سلطان انداخته، زمینه بر کناری یا قتل او را فراهم سازند. قاضی در جای دیگری در خصوص رسم دیرینه علمای اهل سنّت در شوراندن حاکمان بر ضدّ دیگران -خصوصاٌ علمای تشیّع- اشاره می کند و می نویسد: «رسم دیرینه برخی از اهل سنّت است که چون به مقتضای کلام معجز (فَبُهِتَ الَّذی کَفَرَ) در اثبات مطالب باطله خود از خصم مبهوت و عاجز گردند و به مقدّمات علمی کار نتوانند ساخت، به شمشیر و قلمتراش ‍ با او مناظره نمایند و اگر از آن نیز عاجز باشند تهمتی به او بزنند و سلطان وقت را بر او متغیّر سازند و اگر بر آن نیز قادر نباشند مرگ او را به دعا آرزو کنند». حاسدان هر روز در پی فرصتی نشستند تا سخن و حرکتی را از او مشاهده کنند و به سعایت او برخیزند تا این که قضات و مفتیان شنیدند که روزی قاضی نور الله کلمه «علیه الصلاة و السّلام» یعنی: بر او صلوات و سلام باد، را در حقّ مولی الموحّدین امیرالمؤمنین علیه السّلام به کار برده است. از این رو آن را بدعت و مختصّ به نبیّ برشمردند و فتوا به حلال بودن خون او دادند و در این خصوص حکمی را تهیّه و امضا کرده، نزد اکبر شاه فرستادند. آنان همه امضا کردند مگر یکی از بزرگان ایشان که مخالفت کرد و بیتی را به این مضمون نوشت و به نزد اکبر شاه فرستاد:

گر لَحمُکَ لَحمِی بحدیث نبوی هی بی صَلِّ عَلی نام علی بی ادبی هی

یعنی: چون در حدیث نبوی داریم که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم خطاب به علی علیه السّلام فرمودند: «لَحمُکَ لَحمی»، گوشت تو از گوشت من است، پس به اقتضاء این حدیث شریف همان طور که باید بر رسول خدا صلّی الله علیه و آله صلوات فرستاد اگر در کنار نام علی علیه السّلام صلواتی نباشد بی ادبی محسوب می شود. با دیدن این بیت، اکبر شاه از کشتن قاضی نور الله صرف نظر کرد و محبّت او بیش از پیش در قلب وی افزون شد. (برگرفته از: مقدّمه کتاب احقاق الحق و ازهاق الباطل)