. عنایة القاضی و کفایة الراضی علی تفسیر البیضاوی

تفسیر عنایة‌القاضی معروف به حاشیة خفاجی تألیف احمد بن محمد بن عمر شهاب‌الدین خفاجی مصری (م 1069ق) به زبان عربی است که دارای مذهب حنفی بود. تفسیر او حاشیه‌ای از حواشی فراهم شده بر تفسیر بیضاوی است که به تفصیل به نکته‌های ادبی و بلاغی پرداخته شده و احتمالات واژه‌شناسی را به طور دقیق بررسی کرده است.

او به صرف و نحو، معانی و بیان و نکات و لطایف اشاری و عرفانی قرآن نیز پرداخته است. خفاجی علاوه بر ذکر روایات گفتار صحابه و تابعین را نیز ذکر کرده است. او معتقد است که مهمترین وجه در اعجاز قرآن، نکات بلاغی و بیانی آن است که بی‌مانند و بی‌مثال است. آری کلامی را به تبع بیضاوی مطرح و نقد و بررسی کرده است.^[1]