آیت الله شیخ جعفر سبحانی یکی از اعجوبه های الهیات و معارف اسلامی به معنای اعم است. ایشان در حال حاضر و به تازگی و حدودا بعد از فوت آیت الله بهجت به مرجعیت رسیده اند. گرچه قبلاً مجتهد و دارای رساله بودند.معروفیت ایشان بیشتر در علم کلام است. اما پس از تفحص در آثار و تدریسات ایشان به این نتیجه می توان رسید که در هر علم اسلامی حتی کلام جدید نیز صاحب نظر هستند.

شیوایی و رسایی بیان ایشان و سرعت در اتمام درس از ویژگی های تدریسی ایشان است. ایشان تفسر موضوعی منشور جاوید که به عربی به نام مفاهیم القرآن آمده است را نوشته اند.کتاب مناهج التفسیریه نیز در زمینه روش تفسیر قرآن دارند. دو کتاب کلیات علم رجال و علوم الحدیث نیز در حوزه به عنوان متن درسی حدیث و رجال و کتاب محاضرات فی الالهیات به عنوان متن درسی کلام و عقائد و کتاب الموجز فی اصول الفقه نیز متن درسی ابتدایی در اصول فقه حوزه از ایشان است. در زمینه فلسفه نیز کتاب هایی دارند. قسمتی از آثار ایشان به صورت لوح فشرده توسط موسسه کامپیوتر نور منتشر شده است.

ایشان از شاگردان مبرز امام خمینی و آیت الله بروجردی بوده اند و ظاهرا مدت قلیلی نیز در نجف به سر برده اند.

با این توصیف، ایشان از معدود افرادی هستند که به معنای واقعی کلمه، علامه دهر بوده و بحر العلوم می باشند. شاید بتوان گفت در حال حاضر ذو الفنون و شیخ بهایی زمان حاضر می باشند.