سلیقه مراجع
چرا برخی مراجع اعتقاد دارند که باید در رسانه های ملی مانند رادیو تلویزیون روزنامه منبر کار کرد و مرجع خود به میدان آید و برخی می گویند این کارها لازم نیست و باید از شهرت دوری کرد؟ کدام درست است مانند امثال آیت الله مکارم شیرازی ها و نوری همدانی ها و سبحانی ها و علوی گرگانی ها یا مانند دیگر مراجع که اسم نبریم تا شانشان محفوظ باشد.
داشتن سایت و نداشتن آن در یکی از مراجع مطرح از نظر علمی نیز دیده می شود که از داشتن سایت دوری می کند و خیلی از مقلدینشان و حتی طلاب که کم میستند و دوست دارند از علم ایشان در نقاط دور و نزدیک استفاده کنند باعث عسر و حرج دئوستدارانش شده است.
برخی مراجع با همین رویه صحنه را خالی کرده و حتی در رادیو معارف که خواسته است تا دروس خارج فقه و اصول آقایان را پخش کند مخالفت کرده اند و در عوض می شنویم که کسانی که مجتهدند اما مرجع نیستند دروس خارجشان پخش می شود.
این اختلاف سلیقه ها به تلقی آقایان از ولایت فقیه و نظام اسامی و غیر اسلامی و نیز اخلاقی تلقی کردن و خلط نمودن آن با بحث رسالت یک مرجع است. این که یک مرجع می خواهد با نفس خود مبارزه کند و از شهرت دوری می کند پسنندیده است اما آیا در باب تزاحم اهم و مهم و اینکه برای نجات غریقی که دارد غرق می شود و نا محرم است آیا نباید چون نامحرم است اقدام به نجاتش نمود؟ اینجا نیز مثل همان است. باید لباس شبه تقوا را درآورد و لباس دیگری از جنس تقوا پو.شید و آن این است که "حریص علیکم" باشد همچنان که رسول نیز اینگونه بود و از تریبون استفاده کند و حقایق را به گوش همه برساند. ممکن است توجیه کنند که برخی حرفها را مراجع دوست دارند بزنند اما چون مصلحت نیست خود را کنار می کشند. خوب خودشان می گویند: ما لا یدرک کله لا یترک کله. آنچه که هکه اش درک نمی شود همه اش هم ترک نشود هرچقدر درک می شود همان را انجام دهیم. لذا امید است تا اختلاف سلیقه مراجع که احتمالا از روی اختلاف مبانی اصولی و مکتبیشان نشات می گیرد له نفع مسلمین بوده باشد.
به امید آن روز که مهدی بیاید و تمامی اختلافات را بردارد و خود منبر رود و تفسیر قرآن کند و درس گوید. به به چه خوش روزگاری خواهد بود آن زمان که طلاب در درس خارج معارف الهیه او شرکت کنند. آمین یا رب العالمین.