به یاد دوست

طبق آیه 3 زمر:ما نعبدهم الّا لیقربونا الی الله زلفی، مشرکان قریش بت را نمی پرستیدند بلکه آن بتها نشانه ای بودند از یک سری هیاکل که آن هیکل ها نشانه روحانیتی بودند و واسطه بین عابد و معبود. بشر همیشه خدا را می پرستیده و چون خودش را لایق نمی دانسته بدون واسطه خدا را بپرستد، برای تقرب خودش به خدا، وسیله و واسطه ای اتخاذ می کرده، آن واسطه، روحانیون و موجودات با معنویتی بودند که امروزه آنها را " اولیاء الله" می نامیم. چون روحانیون از دید بشر پنهان بودند برای آنها هیکلی به منزله بدن آنان ساختند. هیاکل اولیه ستاره ها بودند. زیرا دارای نور و خاصیت های مختلفند. اما چون همیشه نمایان نبودند، برای اینکه موقع عبادت یک وجهه ای به این هیاکل آسمانی بدهند، بتهایی تراشیدند تا همیشه در دسترس باشند. با این تعبیر هرکس که واسطه در عبادت برای تقرب به خدا داشته باشد، مشرک و مانند بت پرستان مکه است. این دستاویز برای وهابیها خوب است. اما صدر و ابتدای آیه می گوید: والذین اتخذوا من دونه اولیاء ما نعبدهم الا لیقربونا الی اللهه زلفی یعنی اولیاء غیر خدایی و کسی که خدا آن را واسطه نکرده را به عنوان واسطه بگیرند مانند ستاره ها و هیاکل و بت ها اما اگر من دون الله نبود، واسطه داشتن اشکالی ندارد زیرا خود خدا فرموده که وابتغوا الیه الوسیله. پس کار شیعیان در قرار دادن واسطه فیض بین خدا و مخلوق در تمام شئون شرک نیست. این اجمال قضیه تا تفصیل آن در پستی دیگر.