به یاد دوست آخرین مطالب
آرشیو وبلاگ
پنج شنبه 90 بهمن 27 :: 1:9 صبح :: نویسنده : کامران اویسی
اینک دانشجویان و تحصیل کرده های نخبه و درس خوانی را تصور کنید که تمام جوانی خود را در کلاس درس و آزمایشگاه و سالن های مطالعه صرف کرده اند و قرار است چرخ های صنعت کشور به دست آنها بچرخد. آنها کم ترین حقوق را دریافت می کنند، کسی عکس آنها را در مجلات چاپ نمی کند و کسی سراغ آنها نمی رود و آنها ترجیح می دهند با خارج شدن از کشور به جایی روند که برای زحمات و علم آنها ارزش قائلند. یک مهندس را در نظر بگیرید که با حقوق 450 هزار تومان در ماه کار می کند. درآمد او نصف در آمد یک سبزی فروش است. به همین صورت پی خواهید برد که در آمد یک دانشمند کسری از درآمد یک ساندویچی است. کشوری که در آن به علم ارزش ندهند و بر سر آن زنند چگونه می تواند پله های ترقی را طی کند؟ ما در زمانه ای زندگی می کنیم که یک دلقک سینما را سوپر استار می نامند، چند لات بازیکن فوتبال را افتخار قلمداد می کنند و دانشجوی نخبه در خوابگاهی شبیه پادگان در بدترین شکل زندگی می کند و چون کسی برای او تره هم خورد نمی کند مغزش را بر می دارد فرار می کند به دیار غرب و برای آنها کار می کند که البته اگر عشق به وطن در دل و سودای اهتزاز پرچم ایران در سر داشته باشد ، باز هم می ماند و می سازد. موضوع مطلب : سینما, علما, فوتبال پیوندها لوگو آمار وبلاگ
|
||||