به گزارش سایت دانشگاه معارف اسلامی، حجت‌الاسلام دکتر اویسی بحث خود را با عنوان «انتخابات، نفی استبداد و ولنگاری (از منظر قرآن و حدیث)» در سلسله نشستهای انتخاباتی ارایه کردند. 

دکتر اویسی در ابتدا به طرح این سؤال پرداختند که در حکومت دینی چه راهی وجود دارد که هم از استبداد و هم از ولنگاری اجتماعی به معنای آنارشی و بی‌نظمی جلوگیری کند؟ از سویی احتمال خودکامگی حاکم غیرمعصوم حتی در نظام اسلامی وجود دارد و از سوی دیگر نبود یک نظام اجرایی مبتنی بر یک فرد یا یک شورا، سبب هرج و مرج می‌شود.
دکتر اویسی اظهار داشتند ادله قرآنی و حدیثی و حتی عقلی و عقلانی وجود دارد که هم استبداد را نفی می‌کند و هم هرج و مرج را. انتخابات به دلیل عقلانی بودن آن، عدم رد شارع در خصوص نظام‌های اسلامی بشری حکومت در عصر غیبت، عادلانه بودن انتخابات به شرط رعایت بایسته‌های آن، توجه به قاعده نفی عسر و حرج و نفی اختلال نظام، سبب می‌گردد که امکان پذیرش انتخابات به عنوان راهکاری جهت تعیّن‌یابی کارگزاران حکومت اسلامی فراهم گردد. گرچه در صورت کشف یا اختراع راه و روش دیگر جهت این تعیّن‌بخشی به شرط اثبات عدم وجود ردع از شارع و ارزش‌یابی آن از منابع دینی و نیز بر اساس عقل و سیره عقلا، انحصاری بودن این راهکار در انتخابات اسقاط می‌گردد.
ایشان در جمعبندی مباحثشان بیان داشتند از آنجا که در قرآن و حدیث، استبداد با استعمال واژگانی چون جبّار و طاغیه و متکبر و مستکبر، نفی گردیده و انتخابات راهی است که می‌توان در صورت اعتبار عقلی و عدم ردع شارع، آن را به عنوان راه برون رفت از استبداد حکومتی دانست. همچنین بر اساس انتخابات می‌توان یکی از شبهات بی‌پایه بر نظام مبتنی بر ولایت فقیه یعنی امکان استبداد حاکم جامعه را عملاً از بین برد. از سوی دیگر برای از بین بردن امکان ایجاد اختلال در نظام درباره تعیین متصدی اموری از قبیل قوه مجریه و مقننه، می‌توان راهکارهایی طبق قاعده نفی عسر و حرج و نفی اختلال نظام چون انتخابات را ارائه داد. البته ممکن است که این راهکار محصور در انتخابات نباشد و دیگران راه عقلانی دیگری که اسلام رد نکرده باشد را پیشنهاد دهند.