حجت الاسلام والمسلمین احمدی بروجردی، نوه حضرت آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی در گفتگویی صمیمی ضمن ارائه عکسی منحصربفرد از ایشان به بیان خاطره ای کوتاه از یک عکس  پرداختند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی بروجردی ، ایشان یاد آور شدند:  همان طور که در تاریخ کشور ما ایران مشهود است مرحوم آخوند خراسانی از نگاه بزرگان و شاگردان ایشان همچو شیری با عظمت بر بالای منبر تدریس می رفت و به بیان مبانی فقه اسلامی می پرداخت.

احمدی بروجردی بیان داشتند: عکسی که مشاهده می نمائید در زمان جوانی آیت الله العظمی بروجردی (قدس سره) گرفته شده که ایشان پای درس مرحوم آخوند خراسانی در زمان جوانی است و همچنین تصویر مرحوم کمپانی نیز از شاگردان برجسته آخوند خراسانی در تصویر قابل مشاهده می باشد که این دو بزرگوار شاگردان نمونه ای در درس ایشان بودند.

ایشان خاطر نشان کردند: عکس مدرسی را در مسجد شیخ طوسی در نجف اشرف را نشان می دهد که شاگردان آخوند خراسانی به دور ایشان حلقه زده اند.

ایشان افزودند: این عکس و طریقه شناسایی این دو بزرگوار ( آیت الله العظمی بروجردی (ره) و مرحوم کمپانی ) توسط حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی (ره) صورت گرفته است.

تصویر به ترتیب شماره :

1- آیت الله العظمی بروجردی (ره)

2- مرحوم کمپانی

3- مرحوم آخوند خراسانی

دو خاطره از استاد مطهری درباره ماه رجب

استاد مطهری رحمه الله می­گوید:
 
«ما که بچه بودیم در منزل خود ما من از هفت و هشت سالگی کاملا یادم هست اصلا اینکه ماه رجب دارد می آید مشخص بود. می­گفتند: یک هفته به ماه رجب مانده، سه روز مانده، امشب احتمالا شب اول ماه رجب است ...
 
مرحوم ابوی ما و مرحوم والده ما غیر از اول و آخر ماه رجب و غیر از ایام­البیض، پنج­شنبه­ها و جمعه­ها روزه بودند و بلکه مرحوم ابوی ما در بعضی از سالها دو ماه رجب و شعبان را پیوسته روزه می­گرفتند و به ماه مبارک رمضان متصل می­کردند. اصلا این ماه، ماه استغفار و توبه و عبادت است"
 
در جای دیگری می­گوید:
 
«در سال 1321 به اصفهان رفته بودیم ... در مدرسه نیماورد اصفهان بودیم ... یک وقت صدای مرحوم حاج میرزا علی آقا شیرازی را شنیدم ... با همان آهنگی که داشت و با آن حال و روحی که داشت این تعبیر را به کار می­برد: «آن وقتی که بگویند: «أین الرجبیون» و ما در پیشگاه پروردگار شرمسار باشیم، در ماه رجب هیچ چیز نداشته باشیم و اصلا جزء رجبیون شمرده نشویم، چه خواهیم کرد؟»
 
غرض این است ]که[ این ماه، ماه استغفار و عبادت و روزه است و این سنتها در میان ما به کلی دارد فراموش می­شود، ماه رجب می­آید بزرگهایمان [متوجه نمی­شوند] تا چه رسد به بچه­ها. کم کم اگر به بچه­ها بگوییم، ماه­های قمری را از محرم تا ذی الحجه بشمار، نمی­توانند. اصلا فراموش می­شود که چنین ماه­هایی هم وجود داشته است. ولی به هر حال تکلیف هرگز از ما ساقط نمی­شود.»