به طور مختصر:

در ایام حیض و نفاس: قضا دارد و کفاره ندارد.

در زنی که وضع حملش نزدیک است: برای حملش ضرر دارد: قضا دارد و برای هر روز هم یک مد طعام به فقیر داده شود.

در زنی که وضع حملش نزدیک است: برای خودش ضرر دارد: قضا دارد و  بنابر احتیاط واجب کفاره هم دارد یعنی برای هر یک روز یک مد طعام به فقیر دهد.

در زن شیرده: بچه شیر می دهد و شیرش کم است و روزه برای بچه ضرر دارد: قضا دارد و برای هر روز هم یک مد طعام به فقیر داده شود.

در زن شیرده: بچه شیر می دهد و شیرش کم است و روزه برای خودش ضرر دارد: قضا دارد و بنابر احتیاط واجب کفاره هم دارد یعنی برای هر یک روز یک مد طعام به فقیر دهد.

اگر کسی کفاره نداده باشد و چند سال برآن بگذرد چیزی به کفاره اضافه نمی شود.

(ر.ک: رساله های عملیه مراجع؛ آموزش فقه فلاح زاده ص 200- 203)