تقديم به استاد گرانقدر جناب آقاي اويسي

در رابطه هايمان باافرادي برخورد ميکنيم گويي طول موجشان با طول موج وجودي ما يکي است.انسانهايي که احساس امنيت،آرامش،صميميت ويکي بودن با آنها ميکنيم.گاهي در برخورد با اين افراد حتي

لازم نيست کلامي ردو بدل شود.آنها نگاه همديگر را هم درست معنا مي کنند.اصيل ترين رابطه ها را با آنها داريم.براي من ،چنين افرادي انگيزه حرکت و تلاش براي رسيدن به تماميتم هستند چرا که آرامشي که حضورشان برايم فراهم ميکند مرا به حرکت در عين رهايي و آرامش دعوت ميکند ..

استاد اين تمام احساسم نسبت به حضور در کلاس شما بود .از خداوند براي شما بهترينها رو ميخوام و اين رو بدونيد حتي يک ترم شاگرد شما بودن باعث افتخار ماست .انشاالله عاقبتتون بخير باشه.

مريم ملکي شاگرد شما درکلاس متون فقه

کاربر گرامي، سلام
در تاريخ چهارشنبه 95 دي 8 نوشته شما با عنوان درد دل با دانشجويان برگزيده شده و در جايگاه پيوندها در مجله پارسي نامه قرار گرفته است. دبير تحريريه ي اين انتخاب انديشه نگار و دبير سرويس آن منيره غلامي توکلي بوده است. اميدواريم هميشه موفق باشيد.

در خوب بودن شما که شکي نيست ,اميدواريم آن مسولين کمي از انسانيت نيز استفاده کنند در عملشان!